Vrijdag 29 september 2023, Michaelsdag. Tegelijk dit jaar midden op de dag ook volle maan. Alsof alles samenvalt.
Te beginnen met deze feestdag. Een dag die je individueel viert, een dag die een einde kenmerkt en tegelijk een begin. En dag waarop de herfst echt zijn intrede doet. De blaadjes gaan steeds meer vallen, de natuur sterft af. We zitten midden in de oogstperiode als we naar de natuur kijken. En na het oogsten komt de rust. De natuur is zo duidelijk! Ook ik begin dat nu te leren. Waar ik in het voorjaar mijn zaadjes vol liefde in de grond heb gestopt, daar zie ik nu het afsterven van de plant.
Symbolisch mag ik ook zelf kijken naar mijn eigen jaarproces:
Wat heb ik in dit voorjaar gezaaid? Wat mag ik nu oogsten?
In de zomer kun je in de tuin zien wat er allemaal tot bloei is gekomen. Heb je het geplukt? Of was je te laat?
Ik heb zelf alles zien opkomen, met verbazing gekeken naar de mogelijkheden en vervolgens alles laten afsterven, waarbij ik vergat te oogsten.
Al een aantal weken is de vraag: wat mag ik oogsten uit deze zomer?
Vandaag kwam mijn antwoord: afscheid nemen!
In mijn nieuwsbrief van augustus gaf ik al aan dat mijn zomer vakantie in het teken stond van weemoed. Weemoedig keek ik naar mijn kinderen terwijl ze daadwerkelijk de kleine kinder dingen ontgroeid zijn. Het was zichtbaar in simpele dingen zoals de camping, het spelen, maar ook het speelgoed dat niet meer wordt gebruikt. De zelfstandigheid neemt toe, zeker nu mijn oudste dochter naar de middelbare school is gegaan.
Weemoedig heb ik ook afscheid genomen van Dick. Hij heeft deze aarde verlaten afgelopen zomer. Het gaf een moment voor terugblik op alles wat hij mij heeft gebracht: De ontwikkeling om zelfstandig nu mijn eigen praktijk te hebben.
En ook meer recentelijk, het afscheid van find your own way en de vriendschap die daarbij ontstond.
Alles komt en gaat.
Vandaag werd mij dat duidelijk. Alles komt en gaat en dit jaar mag ik laten gaan. Loslaten wat niet meer is. Zonder strijd!
Het is mooi om te ervaren dat loslaten ook zonder strijd mogelijk is.
Voor mij een nieuwe ervaring.
Wanneer je het oude kunt opruimen, is er ook ruimte voor nieuwe dingen.
Ik maak met mijn kinderen de grote sprong naar meer zelfstandigheid. Vertrouwen op mijn eigen gevoel, mijn intuïtie, mijn kennis en mijn kunde. Die is er altijd al en nu mag dit alles samen met mij gaan ontplooien!
Michael, de dag die staat voor MOED kracht. Je eigen draken verslaan. Maar ook vooral het moment om bewust te kijken naar wat je mag oogsten uit jouw zomerproces. Wat neem je mee de winter in? Waar heb je nog moed voor nodig?
Dit is ook een moment waarop de dagen duidelijk korter worden, waardoor het verlangen naar de zomer soms heel groot is. En ook dat vraagt MOED om door te gaan, wederom loslaten wat is geweest. Op een andere manier genieten van de natuur. Je jas weer aandoen, een paraplu mee nemen, stampen in de plassen en je haren door de wind helemaal door de war laten blazen.
Genieten in het hier en nu. Niet terugblikken vanuit verlangen naar iets wat er nu niet is. Ook niet vooruit kijken naar wat er allemaal zou kunnen gaan komen. Leven in het hier en nu, op dit moment. Voor mij een grote uitdaging. Ik hou van controle en leven in het hier en nu, vraagt ook controle loslaten!
Terwijl ik dit schrijf, trekt de wind aan en begint het al zachtjes te regen.
Ik wens je een prachtige Michaelsdag! Geniet van het moment en bezin je op jouw oogst!
Katja
