Jeetje zeg, wat is dit een bizarre tijd. Het woord bijzonder zijn we inmiddels wel voorbij. Het is zo moeilijk om niet in een strijd verwikkeld te raken. Een strijd over je eigen gelijk, of dat nu geldt voor de discussie over Zwarte Piet, over het Corona virus, de mondkapjes plicht, wakker zijn, black lives matter. Iedereen heeft zo zijn eigen speerpunt. En een heleboel mensen hebben ook de gedachte: “Het valt allemaal wel mee toch?”
Dat laatste ervaar ik dan niet. Er is zo veel verdeeldheid, angst, woede. Sommige woede gaat zelfs jaren of eeuwen terug. De angst is recent, maar soms ook niet. En is alles eigen belang? Dat weet ik eigenlijk ook niet.
Wat ik wel weet, is dat dit een bizarre tijd is. Voor iedereen! Want een gesprek voeren is soms eerst aftasten wat de visie van de ander is. Soms is het ook voorzichtig zijn, want je energie is niet altijd opgewassen tegen een aanval. En die aanval komt van 2 kanten, zowel van de mensen die jouw visie delen, als mensen die dat niet doen. Want ieder heeft zijn eigen mening en overtuiging.
Mijn visie is door de berichten die ik deel op facebook voor de meeste wel duidelijk. Sommige zijn blij met mijn berichten, anderen kunnen er helemaal niks mee. En daar ligt nu zo het belang van dit blog voor mij: Ieder heeft zijn eigen waarheid. En die zal niet voor ieder hetzelfde zijn. Maar het moment dat we de ander aanvallen op zijn of haar eigen gedachtes…. maakt je je dan niet schuldig aan respectloosheid? Ook als je het echt 180 graden anders ziet? Dan verzand je in een strijd. En strijd haalt je per definitie naar beneden. Daar krijg je klachten van (in mijn geval heel duidelijk, want dan laait de eczeem direct op).
Het meest lastige is een ander in zijn waarde laten wanneer deze een andere visie heeft. Ook als deze visie haaks op die van jou staat. Dan is overtuigen geen optie: “We agree tot disagree”. Want de ander wil jou net zo goed overtuigen van zijn gelijk als jij hem of haar.
De basis voor mij is dan respect. Respect voor leven, liefde, warmte en verbinding. En een verbinding kan ook losgemaakt worden. In deze tijd zullen vriendschappen verdwijnen, waar tegelijk andere vriendschappen ontstaan. Als mens ben je in ontwikkeling. Of je wilt of niet. Soms gaat dat bewust, heel vaak gaat dat onbewust en kom je daar pas op een later moment achter dat de keuze die je maakt, of dat wat je overkomen is, dat het een hoger doel betreft. Maar soms ervaar je dat niet. En dan is dat ook okee.
Zojuist heb ik geluisterd naar een stuk tekst van Willem Engel mbt de uitspraak over de mondkapjes plicht. Door zijn verhaal voelde ik de noodzaak deze blog te schrijven. Hij verwoord in zijn video dat we NIET met elkaar moeten strijden, ongeacht wat we van de visie van de ander vinden. En dat raakt mij! Want mijn visie is voor een aantal mensen in mijn omgeving niet hetzelfde. Is dan strijden met deze mensen een optie? Of doe ik dan uiteindelijk precies hetzelfde als wat ik zelf zo vreselijk vind: er word niet naar mij geluisterd!
Is dat niet de weg die we nu allemaal bewandelen? We willen de ander overtuigen van ons eigen gelijk. Maar wat als de ander een ander idee over gelijk hebben heeft? Moet je dan jouw visie en jouw idee en jouw waarheid aan hem opdringen?
Je kunt dus ook niet iedereen bereiken. Maar je kunt WEL voor jouw waarheid uitkomen. En soms, heel soms komt er dan een hartverwarmend bericht van iemand: “dank je wel dat je dit vertelt, want ik ben zo blij alle info die jij geeft”. En dat zijn de bijzondere momenten. Die koester ik, want daar word ik blij van. Dan voel ik me gewaardeerd en voelt het zinvol wat IK doe. Ik probeer mijn steentje bij te dragen in deze bizarre tijd. Een klein steentje, maar op de grote stapel, telt iedere steen mee. Want uiteindelijk is voor het doel voor mij verbinden. Verbinden vanuit liefde, warmte en ontroering, dat is uiteindelijk het gene dat een mens raakt, tot diep in zijn hart.
Voor is dat te ervaren in het samenkomen en omarmen van wat de ander jou brengt. Fysiek en geestelijk.
Ik hoop dat ieder bij zichzelf kan blijven. En kan voelen (heel nieuw voor mij, want daar had ik altijd moeite mee) wat er gebeurd in deze bizarre tijd. Voelt het voor jou fijn dat wat jij doet en dat wat jouw overkomt. En voor ieder zal daar een ander antwoord op zijn.
Ik wens je een warme, liefdevolle en bewuste dag!
Dankjewel voor je woorden. Je raakt degelijk ook mensen met deze blogs. Ook met de gesprekken of de kleine berichtjes die ik van je krijg.
Ze geven mij moed om door te gaan op mijn pad en om mijn eigen weg te bewandelen, maar daarmee wel anderen weer te inspireren.❤️
Dank je wel Isolde. Ga zo door!